σύστυλος

-η, -ο / σύστυλος, -ον, ΝΑ

πυκνόστυλος

νεοελλ.

αρχαιολ. α) (για κτίσμα) αυτός τού οποίου το μεταξύ δύο διαδοχικών κιόνων διάστημα ήταν διπλάσιο τού πλάτους τού τριγλύφου, προκειμένου για τον δωρικό ρυθμό, ή διπλάσιο τής κατώτατης διαμέτρου τού κίονα, προκειμένου για τον ιωνικό ρυθμό

β) φρ. «σύστυλος ναός» — ναός τού οποίου το διαστύλιο είναι ίσο με το πάχος δύο διαμέτρων τού στύλου (Βιτρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + -στυλος (< στῦλος), πρβλ. περί-στυλος].